Geen idee wie die vrouw is, maar toch hoorden we steeds die naam als meneer weer eens zat te bellen. Hij was mijn loodgieter tijdens de verbouwing en het was om het maar zo te zeggen een ‘bijzondere man’. Bijzonder onaardig trouwens ook. Loopt rond alsof hij God zelve is. Voor dit verhaal noem ik hem Rob.
Kennismaking Rob
Mijn eerste ervaring met Rob was het plaatsen van mijn sanitair in de badkamer. 6 uur heeft hij er over gedaan om een toiletpot op te hangen, de douchekop aan te sluiten en de wasbak op te hangen. Want ja hij was constant aan het bellen, dan weer een incasso die niet gelukt was, of weer praten over zijn (denk ik) ex Karin. Allemaal zaken waar ik helemaal maar dan ook helemaal niet in geïnteresseerd ben. Ondertussen geen moment nadenken dat hij in een huis staat waar iemand woont en die dus niet naar het toilet kan als hij niet opschiet. Waarschijnlijk houdt hij van die macht en misschien is het daarom wel stuk gelopen met Karin.
Hij let gewoon niet op
Al gauw bleek dat bij de wastafel de koude en warme kraan waren omgedraaid, gewoon omdat deze man helemaal geen focus heeft en veels te veel met andere dingen bezig is. Dezelfde reden waarom er na het plaatsen van de radiator in de badkamer, een hap uit mijn tegel was. Die heeft hij gewoon laten vallen op de tegels. Wel een beetje vreemd dat je dit dan niet even meldt he?
Stofzuiger
“Mevrouw mag ik uw stofzuiger lenen”? Was elke keer de vraag. Helemaal niet nagedacht of dit wel goed was voor mijn stofzuiger, weet ik veel. Maar ik merkte dat mijn stofzuiger raar ging doen en ik wilde dus eigenlijk mijn stofzuiger niet meer uitlenen. Ik gevraagd aan de BAM hoe normaal het is dat een bouwvakker mijn stofzuiger vraagt, het antwoord was ‘Niet’. Dus een briefje op de deur geplakt dat ik hem echt niet meer uitleen en dat de BAM wel middelen heeft om schoon te maken. De reactie van Rob? Alle zooi laten liggen in de badkamer en het niet opruimen. En toen heb ik even met de uitvoerder gepraat en die lag dus even later op zijn knieën in mijn badkamer schoon te maken.
Respectvol met andermans spullen omgaan
Rob weet ook niet hoe je respectvol omgaat met andermans spullen, daar was de stofzuiger natuurlijk al een goed voorbeeld van. Maar als jij een sneetje hebt in je vinger en je bent bij een vreemde in huis, zou jij dan het handdoekje, dat ophangt in de badkamer, gebruiken? Gewoon zonder te vragen? Ik vind daar wat van, zeker als je bedenkt dat er toiletpapier bij stond en hij alles eerst uit had kunnen spoelen onder de kraan. En weet je, als je dan van schrik dat handdoekje gebruikt, kun je dat toch even melden? Nee in plaats daarvan moest ik het handdoekje zelf vinden en er achter komen dat er bloed in zat. Nou die is de prullenbak ingegaan!!
Praten?
Er viel buiten dit alles om ook helemaal niet te praten met Rob, want Rob voelde zich constant aangesproken. Hij kwam op een keer langs met zijn ‘hulpje’ zoals hij dat zelf zei en die legde de verwarmingsbuizen aan. Toen de beste man klaar was hoorde ik Rob praten met zijn eindverantwoordelijke en zeggen dat hij het beter had gedaan, maar ja zijn hulpje doet het maar net en hij kon hem toch niet gaan afstraffen. Dus ik liep naar de badkamer en vroeg of ik dan wel de dupe mocht zijn. Nou dat zag ik allemaal verkeerd hoor! Tja dan moet je dit soort gesprekken niet voeren in mijn badkamer en het lekker voor je houden. Feit is wel dat hij het heeft mogen aanpassen, het ging om iets kleins, maar toch!
Wanneer gaat hij weg?
Een paar dagen later nadat ik bij de BAM had aangegeven dat hij mijn huis niet meer in kwam, stond hij weer voor de deur. En echt alleen, alleen voor de bovenbuurman heb ik hem binnengelaten omdat deze lieve man zo graag weer verwarming wilde hebben in zijn badkamer. Hij komt binnen en zegt “we gaan de verwarming vullen”, ik zeg “ok, maar in de badkamer is net een tegeltje”… En ik mocht mijn zin niet afmaken want hij zei “Ja uhm daar is de aannemer voor hoor, daar ga ik niet over”. “Ja als je me nou uit laat praten kan ik je vertellen dat ze daar net een tegeltje hebben vervangen en dat je er nog niet op mag staan”…
De tegelzetter had er een groot kruis opgezet, maar dat vond Rob niet voldoende. En zonder er bij na te denken pakt hij iets persoonlijks van mijn wastafel en zet het op het tegeltje. Daarna vraagt hij “Goh was er wat gevallen op het tegeltje”?
Doei Rob. Tot nooit meer ziens!
